Anti-war song in Dutch by Simon Oak to the famous melody of Jaques Brel’s Ne Me Quitte Pas (1959).

Lyrics

Stopt het ooit een keer? Schei toch uit meneer!
Dit wil niemand meer, zeg niet keer op keer
Dat niet jij begon, maar dat zij begonnen
Jij je volk beschermt, en het Jodendom
Jij hun veiligheid, boven alles stelt
Met gepast geweld, jouw specialiteit

Gooi geen bommen meer ^{(4x en na elk couplet)}

Toch zie ik elke dag, jouw dood en verderf
Hoe kan ik nog lachen, hoe leg ik dit uit?
Het liefst kijk ik weg, als er weer een kind sterft
Vader, moeder, wanhopig, schreeuwen het uit
Je zegt “dit is oorlog”, ik luister, meneer
Voor de zoveelste keer, maar het gaat maar door

Stopt het ooit een keer? Denk je serieus
Dat al dat geweld, iets goeds oplevert
Dat het vrede brengt, hebben zij een keus?
Jij met al je geld, en je high-tech leger
Vanaf gestolen land, achter hoge muren
En je drones maar gluren, laf en onbemand

En dan hoor ik de artsen, de Verenigde Naties
De Rode Halve Maan, journalisten zijn al dood
We sussen onszelf, met onze donaties
Maar ze kunnen het niet aan, de nood is te groot
Er is niets meer recht, aan mijn geloof
Iedereen lijkt doof, als ik Israël zeg

Gooi geen bommen meer, je maakt alles dood
Wat nog leeft van binnen, wat door muren gaat
Tolerant kan zijn, wat begrip kan tonen
Ongeremd wil beminnen, over liefde praat
Aan een toekomst bouwt, samen liedjes zingt
Verse koffie drinkt, van het leven houdt